แนวความคิด อยากให้ทุกคนมารักษ์ทะเล

ที่มาของแนวความคิด ปัจจุบันนี้เราสร้างผลกระทบมากมายให้กับโลก เกิดผลกระทบหลากหลายด้านที่เกิดจากเหตุการณ์ต่างๆ หรือจากการกระทำของเราเอง ซึ่งได้ทำลายความสวยงามของธรรมชาติ โดยเฉพาะธรรมชาติสวยๆใต้น้ำ อย่างทะเลที่มีความกว้างใหญ่ไพศาล มีความน่าสนใจและน่าค้นหา มีสัตว์น้อยใหญ่อาศัยในทะเลมากมายแต่ทว่าสัตว์เหล่านี้ถูกคุกคาม และเกิดการสูญเสียของธรรมชาติมากขึ้นทุกวัน
ถ้าพวกเราทุกคนมีความตระหนักถึงธรรมชาติ ไม่ใช่เพียงแค่หวังผลประโยชน์จากมัน
แต่ต้องให้อะไรกลับไปแก่ธรรมชาติด้วยเช่นกัน เพราะพวกเราทุกคนต้องช่วยกัน ดูแลรักษาให้โลกของเราให้น่าอยู่ต่อไป

แนวคิด หากเปรียบท้องฟ้า กับสิ่งต่างๆที่เรารักและหวงแหน แต่เรามักไม่เหลียวแล ขอให้หันมาเปลี่ยนความคิด ข้ามความคิดเดิม และจริงใจกับมัน

ที่มาของแนวคิด ได้มาจากการเป็นคนที่ชอบมองท้องฟ้า เวลาที่มีเรื่องให้คิด ก็จะมาคอยมองท้องฟ้า ทำให้บางครั้งก็คิดถึงเรื่องเกี่ยวกับท้องฟ้าไปด้วย ว่าเมื่อก่อน กับเดี๋ยวนี้ ท้องฟ้าเหมือนกันรึเปล่า สีจะแตกต่างกันไหม จะสดใสเหมือนกันรึเปล่า เพราะฟ้าทุกๆที่ ก็เป็นฟ้าผืนเดียวกัน ต่อให้ป่าไม้ถูกทำลายหายไป ลำธารแห้ง แม่น้ำหายไป ภูเขาถล่มดินทลาย แต่ท้องฟ้าก็ยังคงอยู่ข้างบนตลอดเวลา แต่นับวันก็เริ่มหม่นหมองลงไป
สิ่งที่จะสื่อ
ใช้ท้องฟ้า เป็นสื่อแทนธรรมชาติทั้งหมด เพราะเดียวกัน ต่อให้ป่าไม้ถูกทำลายหายไป ลำธารแห้ง แม่น้ำหายไป ภูเขาถล่มดินทลาย แต่ท้องฟ้าก็ยังคงอยู่ข้างบนตลอดเวลา ที่ผ่านมา เราก็บอกแต่จะรักษ์โลกๆ แต่ไม่เคยจริงใจเสียที ใช้ความรักษ์โลกกลายเป็นข้ออ้างในการค้า ในการถกเถียงกันบ้าง ก็คือเราไม่เคยจริงใจนั่นเอง ถ้าเราจริงใจสักหน่อยท้องฟ้า ก็คงไม่หม่นหมองอีกต่อไป และท้องฟ้าที่สวยงามก็คงจะไม่ได้อยู่แค่ในความทรงจำของคนที่ “เคย”เห็นมัน

แนวคิด ตั้งถามให้กับผู้ฟังได้ไปคิดต่อและสะท้อนถึง บทบาทของตัวเองต่อสิ่งแวดล้อม

ที่มาของแนวคิด จากการเดินทางไปพบเจอ 
                           จากผู้คนมากมายรอบตัว
                           จากคำถามที่เกิดขึ้นในใจ
                           จากความอยากเห็น  อยากให้  อยากบอก  อยากเล่า  อยากถาม

แนวคิด คน

ที่มาของแนวคิด สภาพสังคม ที่อาจจะพบเห็นได้ถ้าสังเกตหรือรู้สึกกับสิ่งนั้นๆ ความไม่เท่าเทียมกันในสังคม ความต้องการของคนที่อยากได้สิ่งนั้นสิ่งนี้ การไม่สนใจต่อสิ่งรอบข้าง การกระทำที่ส่งผลกระทบต่อสิ่งต่างๆ

แนวคิด สิ่งแวดล้อมรอบตัวเราทุกวันนี้ก็เปรียบเสมือนเป็นบ้าน แล้วเราทุกคนก็คือสมาชิกของบ้านหลังนี้ ปัญหาที่เกิดขึ้นกับสิ่งแวดล้อมนั้นจึงเหมือนปัญหาที่เกิดขึ้นกับบ้านของเราเอง ฉะนั้นจึงเป็นหน้าที่ของเราสมาชิกภายในบ้านทุกคนที่จะเป็นคนร่วมกันเอาใจใส่ ดูแลและแก้ไขปัญหานั้นให้หมดไป ไม่มีบ้านหลังใหญ่ แล้วบ้านหลังน้อยจะอยู่ยังไง บ้านหลังน้อยอยู่ไม่ได้ ตัวคุณเองอาจจะอยู่ได้ แต่อยู่อย่างไม่มีบ้าน

ที่มาของแนวคิด ทุกครั้งที่ได้ไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์ต่างๆจากหลากหลายสถานที่สิ่งหนึ่ง
ที่สัมผัสถึงและรู้สึกไม่ต่างกันจากทุกๆที่นั่นคือ ความเอาใจใส่ของคนเราที่มีต่อสิ่งแวดล้อม เกิดเป็นแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์ผลงานชิ้นนี้

บ่อยครั้งที่คนเราใช้สิ่งแวดล้อมเพื่อพักผ่อนจิตใจ ผ่อนคลายความเครียด เติมความสดชื่น เก็บเกี่ยวประสบการณ์ หรือแม้แต่แสวงหาผลประโยชน์ แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับปัญหาสิ่งแวดล้อมขึ้นมา คนเรามักจะใช้คำว่า 'ไว้ก่อน' 'คงไม่เป็นไรมั้ง' 'เดี๋ยวก็ดีเอง' 'แล้วจะให้เริ่มยังไง' ตั้งเป็นกำแพงกระจกเอาไว้ทำให้มองอะไรไม่เห็น นอกจากเห็น(แก่)ตัวคุณเองเท่านั้น! ..แน่นอนว่าถ้าปัญหาเกิดขึ้นในบ้านของคุณเอง คุณคงไม่ลังเล รั้งรอ หรือจะมัวแต่จะมาตั้งคำถาม ไว้ก่อน..ไว้ถึงเมื่อไหร่? คงไม่เป็นไร..ไม่เป็นไรแน่ใจหรือ? เดี๋ยวก็ดีเอง..ไม่มีใครเริ่มมันจะดีขึ้นเองได้ยังไง? แล้วจะให้เริ่มยังไง...คงไม่ยากเกินไปเพียงแค่เริ่มต้นง่ายๆด้วยตัวคุณ